این منتقد سینما در ادامه یادداشت خود آورده است: فقدان کارشناسان متبحر فرهنگی وهنری در وزارت ارشاد و سازمان سینمایی، تجمع عناصر سیاسی به جای متخصصان فرهنگی، نداشتن جایگاه حقوقی و کارشناسی و تعریف شده برای سازمان موسوم به سینمایی در بدنه ارشاد، حمایت از رفقا وهم خط ها، اعمال نظر و سلیقه فردی و گروهی در انواع شوراهای ناکارآمد سازمان یادشده، تبدیل شدن مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به مرکز مانع گسترش  سینمای مستند و تجربی، سیاسی شدن خانه فرمایشی سینما به جای فعالیت صنفی و فرهنگی! بیراه ها و اشتباه های بنیاد انحرافی فارابی، تشکیل گروهک منحرف هنر و تجربه و قراردادن آن درمقابل سینمای ایران از جمله دستاوردهای وزارت ارشاد و سازمان سینمای طی سال های اخیر است.

اعطای نشان و درجه هنری توسط معاونت هنری آن وزارتخانه به خود! سوق دادن تئاتر از تئاتر ملی و مردمی به سوی تئاتر اشرافی، ایجاد بلبشو در موسیقی و چاپ کتاب ها و رمان های بی ارزش، حیف و میل پول مردم و اموال ملی در پوشش برگزاری دورهمی های رنگین با عنوان جشنواره، رشدباند های مافیایی درحوزه های هنر و سینما، دور شدن از خواسته ها و سلیقه ها و باورهای جامعه وبی اعتنایی به ارزش ها و آرمان های کشور و صدها عملکرد غلط دیگر معاونان و مدیران و عوامل وزارت ارشاد است.

آیابهتر نیست، روسا و عوامل و مزد بگیران وزارت ارشاد به جای مظلوم نمایی و سردادن شعار مظلومیت آن و سرپوش گذاشتن روی ناتوانی هایشان، به فکر اصلاح عملکردهای خویش و وزارت سردرگم فرهنگ وارشاداسلامی که بیش از همه خود به فرهنگ و ارشاد نیازدارد، باشند!؟